ค้นพบซูวอน: ห้องสมุดสตาร์ฟิลด์ คาเฟ่ลับ และป้อมฮวาซอง

การเดินทางไปซูวอนของฉันสอนฉันสองสามอย่างเกี่ยวกับการท่องเที่ยวและการตลาด เช่นเดียวกับคนอื่นๆ ในเกาหลีที่มีบัญชีโซเชียลมีเดีย ฉันถูกถล่มด้วยรีลของห้องสมุดใหม่ในซูวอน ในฐานะคนรักหนังสือที่สามารถใช้เวลาหลายวันในร้านหนังสือ ฉันต้องไปเห็นห้องสมุดนี้ด้วยตัวเอง ฉันอาศัยอยู่ไกล แต่การเดินทางไปโซลห้าวันพร้อมวันว่างหนึ่งวัน เป็นโอกาสที่สมบูรณ์แบบที่จะไปเยี่ยมชมในที่สุด

สำหรับผู้ที่ไม่คุ้นเคยกับพื้นที่ ซูวอนเชื่อมต่อกับโซลด้วยรถไฟใต้ดิน ขึ้นอยู่กับจุดเริ่มต้นของคุณ มันอยู่ห่างออกไปเพียงประมาณหนึ่งชั่วโมง คุณสามารถขึ้นสาย 1 หรือขึ้นสาย 4 ไปยังสถานีกึมจองแล้วเปลี่ยนไปขึ้นสาย 1

ในการไปยังห้องสมุด ให้ออกที่สถานีฮวา Hwaseo คุณจะข้ามถนนผ่านทางลอดใต้ดิน จากนั้นข้ามถนนอีกเส้นที่สัญญาณไฟจราจรเพื่อไปยังห้างสตาร์ฟิลด์ ซึ่งคุณจะเห็นทันทีที่ออกจากทางลอดใต้ดิน ห้องสมุดตั้งอยู่ที่ชั้น 4 ของห้าง

สำหรับใครก็ตามที่เคยเห็นวิดีโอที่แพร่กระจายบนโซเชียลมีเดีย ห้องสมุดจะดูน่าผิดหวังเล็กน้อย ไม่ใช่ว่าวิดีโอทำให้มันดูดีกว่าที่เป็นจริง มันแค่ไม่มีอะไรมากไปกว่าที่คุณเห็นมาแล้ว อย่างไรก็ตาม มันเป็นจุดที่สวยงามและเหมาะสำหรับถ่ายรูปอินสตาแกรมมาก เหมาะสำหรับพักผ่อนระหว่างช้อปปิ้ง ถ้านั่นคือสิ่งที่คุณมาหา

ถ้าคุณพูดเกาหลีก่อนคล่องเหมือนฉัน คุณอาจผิดหวังที่พบว่าไม่มีหนังสือที่ไม่ใช่ภาษาเกาหลีเลย มีแค่นิตยสารไม่กี่เล่ม อย่างไรก็ตาม มีคูปองส่วนลดใกล้คอมพิวเตอร์ค้นหาหนังสือ คูปองเหล่านี้ให้ส่วนลด 5% ที่ร้านหนังสือยองพุงบนชั้นเดียวกัน ซึ่งที่นั่นก็ไม่มีหนังสือที่ไม่ใช่ภาษาเกาหลีเช่นกัน

หลังจากเยี่ยมชมห้องสมุด ฉันอยากสำรวจป้อมฮวาซองที่อยู่ใกล้ๆ บน Naver Maps ฉันสังเกตเห็นคาเฟ่และร้านอาหารมากมายด้านหลังกำแพงป้อม เนื่องจากยังไม่ได้ดื่มกาแฟเลย ฉันจึงตัดสินใจหาคาเฟ่ดีๆ แห่งหนึ่ง ฉันใช้วิธีปกติคือคลิกคาเฟ่สุ่มๆ จนกว่าจะเจอรูปสวยๆ ฉันนั่งแท็กซี่จากห้างสตาร์ฟิลด์ไปยังคาเฟ่แห่งแรกที่สะดุดตา คอร์เนอร์สโตน คาเฟ่

ในยุคสมัยนี้ การหา “อัญมณีที่ซ่อนอยู่” จริงๆ นั้นหายาก แต่คาเฟ่นี้ให้ความรู้สึกแบบนั้นแน่นอน ซ่อนตัวอยู่ที่มุมหนึ่ง (ตามชื่อ) ปลายตรอก คุณจะผ่านร้านเบอร์เกอร์สไตล์ฮันอกที่ดูคิวๆ และได้รับความนิยมก่อน แม้ปกติฉันไม่ชอบการแทรกแซงจากรัฐบาล แต่ฮันอกคิทช์ควรถูกห้าม

คาเฟ่ขนาดเล็กและอบอุ่น มันแน่นมาก ดังนั้นฉันจึงถ่ายรูปได้ไม่มากโดยไม่รบกวนความเป็นส่วนตัวของผู้คน โชคดีที่รูปไม่กี่รูปที่ฉันถ่ายได้สื่อถึงบรรยากาศได้ดี—ลองนึกภาพคู่รักและกลุ่มเพื่อนมากมายกำลังสนทนากันเหนือกาแฟ เมนูค่อนข้าง独特 ฉันแนะนำให้ลองกาแฟสูตรพิเศษหนึ่งในสี่อย่าง ฉันดื่มเพรทเซล ลาเต้ ซึ่งยอดเยี่ยมมาก พวกเขายังมีชูร์โรสโอรีโอ ซึ่งฉันอดใจไม่ไหวที่จะสั่งแม้เพิ่งทานข้าวกลางวันมา

หลังจากพักดื่มกาแฟ ฉันเดินไปยังป้อมฮวาซอง ซูวอน ย่านนี้ทำให้ฉันนึกถึงแฮรีดังกิลในแฮอุนแด (ปูซาน) แต่ใหญ่กว่า ทำให้ฉันรู้สึกว่าอยากกลับมาอีกแน่นอนเมื่อมีเวลามากกว่านี้

ป้อมฮวาซองเป็นมรดกโลกของ UNESCO มันเป็นการผสมผสาระหว่างสถาปัตยกรรมเกาหลีดั้งเดิมและเทคโนโลยีการทหารขั้นสูง สร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์โชซอนเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของวิสัยทัศน์ในการสร้างเมืองยุทธศาสตร์

คุณสามารถเดินไปตามกำแพงยาว 5.7 กิโลเมตร และเยี่ยมชมประตูต่างๆ: จังอันมุน (ใหญ่ที่สุด), พัลดัลมุน, ฮวาซอมุน และชางนยองมุน เนื่องจากเวลาจำกัดและอุณหภูมิที่ร้อนจัด ฉันเดินเพียงประมาณหนึ่งกิโลเมตรรอบประตูฮวาซอมุน แต่ก็ยังถ่ายภาพสวยๆ ได้หลายรูป ฉันชอบเป็นพิเศษที่ป้อมผสมผสานกับภูมิทัศน์เมืองด้านหลัง

ฉันดีใจที่ใช้โอกาสนี้ไปเยี่ยมซูวอน แม้จะแค่ครึ่งวัน ห้องสมุดถูกยกย่องเกินจริงแน่นอน แต่ภาพรวมของเมืองที่ฉันเห็นเกินความคาดหมาย นี่นำฉันไปสู่บทเรียนด้านการท่องเที่ยวและการตลาด: เมืองต้องการแค่วิดีโอไวรัลวิดีโอเดียวเพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยว และพวกเขาจะใช้เวลาที่เหลือสำรวจสิ่งที่เมืองมีให้จริงๆ